NE GÜZEL KOMŞUMUZSUN SEN EY OKUL!

Ramazan Özdemir’in evi bir okulla yan yana. Sabahları zil sesiyle uyanıyor. Perdeyi ve pencereyi açıyor, çocuk seslerinin, onun deyimiyle ‘hayatın’ odasına dolmasına izin veriyor. “Onların sesi can şenliği benim için.” diyor. Ramazan amca, çocuklar ilk derslerine girince, teneffüse kadar kahvaltısını yapıyor. Zil çalınca da çığlık çığlığa bahçeye koşan çocuklara yetişmek istercesine, ağrıyan dizlerini ovuşturarak pencere önüne geçiyor. 55 yıldır İstanbul’da Bahçelievler’de yaşıyor. Emekli olduğundan beri (yaklaşık 20 yıldır) en yakın ve eğlenceli komşusu bu okul. Nitekim gündüz hiç televizyon izlemiyor. “İhtiyaç duymuyorum.” diyor. Özellikle 23 Nisan, 19 Mayıs törenleri onun için macera filmi izlemek gibi bir şey. Rengarenk kıyafetleri içinde, anne-babalarının ellerinde bahçeye koşan çocukları izlemek ona hayat neşesi veriyor.

Komşudan, “müdür bey çok bağırıyorsunuz” ziyareti

Meryem Şahin ve kayınpederi İbrahim Şahin’in de günleri balkonda geçiyor. Öğle ve ikindi çayını balkonda okul manzarasına karşı içiyorlar. Hatta Meryem Hanım misafirlerini de balkonda ağırlıyor. Onlar için balkon sefası okulu izlemek demek. Zaten Meryem Hanım’ın 8 yaşındaki kızı da bu okula gidiyor. Sınıfı diğer cephede kaldığı için ders sırasında göremiyor ama teneffüste evladını izliyor. Onlar için okula komşu olmak büyük bir keyif. Ama herkes için aynı şey söylenemez. Okul zili, çocukların çığlıkları kimilerine göre rahatsız edici. Gülkız Yaşa gibi. Yaşa, her sabah komşu okulun müdürünün ‘oğlum sırana geç, evladım rahat dur, veliler okul bahçesinden çıksın’ bağrışlarını duymaktan yorulmuş: “Bazen işten yorgun geliyorum ya da hastayım, müdürün hoparlörden bütün mahalleyi inleten sesi geliyor ‘evladım sırana geç!’ beynimin içinde zonkluyor sanki.”

Nitekim dayanamamış ve “Her sabah sesiyle uyandığım müdürü görmek istiyorum.” diyerek okula gitmiş. Müdür beye şikâyetini dile getirmiş. Meğer mahalleden birçok kişi gelip “Hocam çok bağırıyorsunuz.” diyormuş. Yaşa’nın şikâyetini de gülerek karşılamış, çay ikram etmiş ve “Özür dilerim ama devam etmek zorundayım.” demiş. Zaten mahallelinin isteği üzerine zil sesi değiştirilmiş, ses azaltılmış ama öğrencileri uyarma konusunda mecburmuş. Yaşa, “Aslında çocuklardan çok velileri uyarıyorlar. Veliler okul bahçesinden çıkmadığı için çocuklar içeri giremiyor. Onlar da uyarmak zorunda kalıyor.” diyor.

Bahçelievler Zaferler İlköğretim Okulu Müdürü Ülkü Nur Yüce, “Komşularımız mahallede en çok bizi konuşuyorlar. Yazın halılarını, yünlerini okul bahçesinde yıkıyorlar. Görseniz, bahçe yünlerle dolu oluyor, yanında top koşturan çocuklar.” diyor.

Komşu komşunun bahçesine muhtaç

Bahçelievler’deki Zaferler İlköğretim Okulu dört bir tarafı apartmanlarla dolu bir okul. Müdürü Ülkü Nur Yüce, “Komşularımızın gözü üzerimizde.” diyor. Hatta mahalle dedikodularının en önemli konusu okul. Okul bahçesi ise titiz hanımlar için halı yıkama, yün kurutma alanı. Müdire hanım, “Yazın gelmelisiniz, bahçe yünlerle dolu oluyor.” diyor. Gündüz annelerin halı yıkadığı, çocukların top koşturduğu okul bahçesi geceleri pek tekin değil. Müdire hanım, her sabah çocuklar gelmeden bira şişelerini temizlemek zorunda kaldıklarını söylüyor. Komşuları da sık sık gelip “Gençler burada geceleri içki içip, nara atıyor.” şikâyetinde bulunuyor. Yüce, “Biz ne yapabiliriz ki, akşamları evlerimizdeyiz. Komşularımızdan tek bir isteğimiz var, bize şikâyet etmek yerine lütfen polisi arasınlar. Komşuluk hakkı için.” diyor.

Semra Ersin, Zaferler İlköğretim’in komşularından biri. Ersin evini manzarasından dolayı almış. Okulda ne olup bitiyor, her şeyi duyuyor ve görüyor. Gürültüden şikâyet edenler oluyormuş ama Semra Hanım, böyle bir şeye hakları olmadığını düşünüyor: “Onlar bizim geleceğimiz, şikâyet olmaz.”

Okul ziline mahalleli karar verebilir

Okul yönetimlerine ve milli eğitim müdürlüklerine komşulardan en çok zil sesine dair şikâyetler geliyor. Bu sebeple Milli Eğitim Bakanlığı okul yönetimlerine zil seslerini ve yüksekliklerini mahallelilerle iletişim kurarak ayarlamaları önerisinde bulunuyor. İstanbul İl Milli Eğitim Müdürü Dr. Muammer Yıldız, okulları, bulundukları mahalleden tecrit edilmiş, belli kişilerin girip çıktığı, ders dışında kapalı kamu kurumları olmaktan çıkarmak istediklerini söylüyor. Mahallelinin zil sesini seçmesi kadar okulların spor salonlarını, bahçelerini kullanmalarını da teşvik ediyorlar. Yani mahalleli okulun toplantı salonunda toplantı yapabilmeli. Yıldız, “Okul yönetimlerine komşularına ‘memnun musunuz, önerileriniz var mı?’ diye sormalarını tavsiye ediyoruz. Böyle bir iletişim kurar, mahallelinin hastasını sorar, cenazesinde yanında olursanız gürültünüzden de, kalabalığınızdan da şikâyet etmezler.” diyor. Yani komşu okulunuzda, Hababam Sınıfı film müziği ya da Barış Manço’nun Gülpembe şarkısı veya Haluk Levent’in Elfida şarkısı (zil sesi olarak en çok bu müzikler tercih ediliyor) çalıyorsa ve memnun değilseniz gidip müdürden istek yapabilirsiniz.